Blog hemeltelefoon 1
Zes jaar is hij. Vorig jaar is zijn vader overleden. Zijn moeder zegt dat hij het goed doet op school en weer met vriendjes afspreekt.
Toch zijn er ook driftbuien. Iets wat ze eerder niet meemaakte met hem. Ook merkt ze dat hij niet wil praten over zijn papa.
Met jonge kinderen werk ik vooral met spel. Toch wil hij direct de eerste paar keer dat ik hem zie vooral vertellen wat er gebeurd is. En erover tekenen.
Daarna wil hij alles wat we hebben gedaan tegen zijn papa vertellen.
Werken met spel
Dat doet hij met de hemeltelefoon. Voor hem was het op dat moment realiteit, dat hij zijn belevenissen van thuis en wat hij in de praktijk had gedaan, tegen zijn vader vertelde. Hij pakt de telefoon uit het speciale zakje en begint te vertellen. Als hij klaar is roept hij ‘doei pap’ en stopt de telefoon weer terug.
Als zijn moeder hem ophaalt vertelt hij wat hij gedaan heeft. Ik kijk naar hun gezichten en zie verbazing bij zijn moeder over hoe haar kind aan het vertellen is. Er is weer openheid gekomen bij haar zoon. Het lukt hem weer om op een manier die bij kinderen past, luchtig en via spel, te praten over moeilijke onderwerpen. Wat fijn dat hij nu de ruimte voelt om te vertellen.
Moeder en zoon. Ze zijn ieder op hun eigen manier aan het werk om hun verdriet en gemis een plek te geven.
Blog kinderen en rouw
Kinderen en rouw. Deze combinatie wil je als ouder graag weghouden bij je kind. Helaas komen er ook in het jonge leven van het kind soms al ingrijpende gebeurtenissen voor. Wanneer een kind geconfronteerd wordt met een overlijden van een dierbaar persoon is het goed om naast je eigen verdriet, ook alert te zijn hoe het kind hiermee omgaat. Kan het kind zich uiten? Lukt het ze om het een plekje te geven?
Wanneer je als volwassene intens verdriet voelt, kan je je gedachten moelijk verzetten naar werk, of afleiding. Bij kinderen gaat dit vaak anders. Zie je hoe verdriet en spel elkaar makkelijk lijken af te wisselen Ze ‘lijken’ eerder ‘gewoon door te leven’.
Niet alleen door praten kan een kind een verlies verwerken. Ook door te tekenen, of met creatieve opdrachten te werken, worden emoties verwerkt.
In mijn werk met kinderen ontmoet ik kinderen die last hebben van gevoelens van verdriet. Vastzitten in hun rouw. Samen gaan we aan de slag om het verlies een plekje te kunnen geven zodat ze weer verder kunnen met hun leven. Met dit gemis. Want rouw is niet tijdelijk. Rouw hou je je hele leven. Ook een jong kind draagt dit met zich mee. Het zal niet zijn hele verdere leven op de voorgrond staan, maar op belangrijke momenten in zijn leven wordt het gemis en verdriet weer gevoeld.
Blog hemeltelefoon 2
Op een dag ontmoet ik een schattig meisje van 4 jaar. Schuchter, met grote blonde krullen staat ze achter haar moeder. Haar vader is na een vrij kort ziekbed thuis overleden. Dit is nu 8 maanden geleden. Het meisje leek redelijk goed met dit verlies om te gaan. Eigenlijk merkte de omgeving nauwelijks iets aan haar.
Tot ze ineens ander gedrag gaat vertonen. Op school laat ze kinderlijker gedrag zien dan ze van haar gewend zijn en thuis plast ze ’s nachts weer in bed. De leerkrachten van het meisje leggen geen verbinding meer met het grote verlies waar dit jonge kind mee is geconfronteerd. Haar moeder heeft echter wel het gevoel dat dit de oorzaak is. Ze belde mij op om een afspraak te maken voor haar dochter.
Ik heb dit meisje een langere periode mogen begeleiden. Met haar jonge leeftijd heeft ze al veel gezien en meegemaakt. De onrust die dit gaf kwam er in haar gedrag uit. Spel hielp dit kindje de gebeurtenissen uiteindelijk een plek te geven. Bijvoorbeeld door het spel wat we met de poppen speelden, waarin er altijd een pop ziek was en dood ging. Want dat hoorde erbij, vond ze.
Ook heeft ze veel gesprekken gevoerd met de ‘hemeltelefoon’. In een mooi, speciaal stoffen zakje zat deze hemeltelefoon. We hadden de afspraak, als ze deze nodig had, ze ‘m zelf mocht pakken. Alle dingen die ze tegen haar vader wilde zeggen, vertelde ze in deze momenten via deze hemeltelefoon tegen hem. In plaats van verdrietig te worden op zo’n moment, kreeg ze een grote lach op haar gezicht. Voor haar was het op dat moment realiteit, dat ze haar belevenissen van school en thuis tegen haar vader vertelde.
Rouw is hard werken. Ook voor kinderen. In spel kan pijn worden geheeld, maar het kost ze ook energie, net als bij volwassenen.
Andere artikelen
Wat kan ik voor je doen?
Vanuit de opleidingen die ik heb gevolgd, werk ik met verschillende werkvormen én met zelf ontwikkelde werkvormen. Ik werk op een manier die speels en luchtig is voor jonge kinderen en werk op een laagdrempelige manier met oudere kinderen, jongvolwassenen en volwassenen. Hiernaast werk ik ook vanuit mijn intuïtie en samen met mijn opgedane kennis combineer ik op deze manier het beste voor jou en/of je kind.