Verlies en rouw bij kinderen en jongeren
Er is een zeer ingrijpende gebeurtenis geweest. Er is een verlieservaring en jullie ziel is diep geraakt. Jullie voelen verdriet en rouw. Zo goed mogelijk probeer je er te zijn voor je kind. Samen ben je aan het zoeken naar het opnieuw invullen van jullie leven en dagelijks ritme. Overal waar ik hij of zij schrijf, bedoel ik álle mensen.
Kinderen rouwen anders dan volwassenen
Kinderen rouwen anders dan volwassenen. Je kind kan tijdens het spelen ineens naar je toekomen en vertellen dat hij verdrietig is, en vervolgens gewoon verder spelen. Een jonger kind toont zijn gevoelens vaak via een emotie. Verdriet kan er dan uitkomen in boosheid of agressie.
Als je kind vragen stelt, probeer dan alleen antwoord te geven op wat hij vraagt, en niet teveel daar omheen te vertellen. Het is al gauw teveel om te kunnen verwerken.
Als je kind vragen stelt, probeer dan alleen antwoord te geven op wat hij vraagt, en niet teveel daar omheen te vertellen. Het is al gauw teveel om te kunnen verwerken.
Verlies en rouw in jullie gezin
Bij kinderen kan het ook voorkomen dat ze pas weken of maanden na hun verlies hun gevoelens uiten. Aan de buitenkant lijkt het redelijk goed te gaan, maar op een gegeven moment kan je een verandering in hun gedrag bemerken. Misschien is je kind stiller, wil hij er niet meer over praten, kan hij moeilijk slapen, wordt sneller boos, huilt meer. Het kan ook zijn dat je kind terugvalt in een jongere ontwikkelingsfase.
In de leeftijd van ongeveer 12-18 jaar verwerken kinderen een verlies al meer op een manier hoe veel volwassenen dat doen. Toch wordt deze leeftijdsgroep vaak vergeten, omdat ze al heel volwassen met de situatie om lijken te gaan. Maar ze zijn nog steeds kinderen die ineens geconfronteerd worden met intense gevoelens van gemis, verdriet, angst en vaak ook boosheid. Ze begrijpen goed wat er gebeurd is en dat hun leven gaat veranderen. Gevoelsmatig worstelen ze echter met alles wat er gebeurt. Vaak trekken ze zich terug of richten zich meer op de wereld buiten het gezin. Het kan voorkomen dat in een later stadium de onderdrukte gevoelens een weg naar buiten vinden.
Wat kan ik voor je doen?
Heb je het gevoel dat jouw kind ondersteuning kan gebruiken? Herken je wat hier beschreven is? Ik nodig je van harte uit om even samen te bellen. Door naar je te luisteren kan ik kijken of ik iets voor jullie kan betekenen.